Tuesday, April 8, 2008

Isi hati (3)

- entri ini terpaksa dipadam atas sebab-sebab tertentu -
harap maklum

5 comments:

Anonymous said...

waaa...respek la dgn mil ko. mara2 pn nak gak watkan kenduri-kendara segala.. kalo kena kat mak org lain kot2 haram dia attend pn majlis akad nikah tu.. tak bersyukur eh?!!! hampeh tol :P

nonnie78 said...

woi.. lum nikah lagi lh!! itu attend tunang. so, tak tau lah kalu mil aku tu taknak wat gak wedding ceremony bulan 6 ni nanti.. ntahlah pening aku memikirkan. rasa cam aku lak yang nak kawen lagi sekali, skait kepala dok pikir itu ini..

anak ahmad no3 said...

ala2..cian kakak cayang saya nie...
akak sabarlaa..at least kesabaran n ketabahan akak serta sentiasa ada kat belakang MIL akak..buat kan dia lebih kuat...bab adik ipar kak tu saya tak tau nak kata apa...mak kot..lom apa2 dah lupakan mak...isk2..syurga lelaki bawah tapak kaki ibu..syurga isteri bawah tapak kaki suami..betul kan?
MIL akak mesti akan amik tau pasal wedding tu..kot mana pun anak dia..mustahil laa dia buat donno..cuma tu laa hati terluka..jiwa meronta..nak marah tak kena tak marah pun tak kena..sungguh kejam adik ipar kak tu...mintak simpang laa ada masalah2 camnie..

nonnie78 said...

farah, kita org pompuan mmg slalu igt ttg syurga neraka, pahala dosa tp org laki ni jarang igt. esok bila mak tu dh x de baru sibuk nk nangis, kesal.. mcm akak pun slalu igtkn hubby at least call MIL seminggu sekali, bkn suh citer pjg pn, jus tanya khabar, tukar2 citer sepjg minggu especially cite pasal cucu2 dia. barulah orang tua ada hati ngan kita. ni, sebln se X pn susah nk balik kg, call lak cm nk kn byr dr london ke m'sia!!! time sesak igt plak kat mak..
soal MIL akak tu nk wat ke tak wedding ceremony tu, it's up to her. akak pn x nk tanya byk kali sbb takut dia naik angin. so, just standby lah duit tuk wat baju, duit minyak keta...

anak ahmad no3 said...

untung...dpt menantu cam akak...heheh very understanding,baguih2

:: DUni@ @kU :: ** Di sini tempatnya kucurahkan rasa **

Di sini, di kesempatan ini, aku lontarkan rasa hati, aku luahkan segala keluhan, keriangan, suka duka, gelak tawa.. dalam jurnal kehidupanku ini, aku sertakan foto kenangan, moga satu hari nanti tatkala kesunyian melanda, rentetan peristiwa2 ini bisa mengembalikan tawa dan air mata. Dan juga bila nanti mata tertutup, ada kenangan untuk ditonton..